The Colour Of Inequality Ethnicity, Class, Income And Wealth In Malaysia by Muhammed Abdul Khalid Part 2
Kita sambung part 2 pula ye.
1. Buku setebal 186 muka surat (eh betul ke
lebih ye?) nih membincangkan tentang evolusi economic inequality and ethnic
relations di Malaysia berdasarkan 3 jangka masa iaitu pada zaman penjajahan
British (1786 - 1957), selepas merdeka (31 Ogos 1957 - 1970) dan selepas New
Economic Policy (NEP) (1970 - 2012).
2. Analisis penentuan kekayaan dibincangkan
daripada skop jantina, pemilikan tanah, cukai, pekerjaan, strata, pendapatan,
pendidikan dan ethnicity.
3. Perbezaan gaji di dalam pekerjaan swasta
(kebanyakannya) dari dulu sehingga kini bagi Bumiputera terutamanya kaum Melayu
adalah 20% - 40% lebih rendah daripada non-Bumi terutamanya kaum Cina walaupun
sama jantina, sama kelulusan, etc.
#Masa den mula bekerja pada 2001, my best
friend si A bekerja di satu syarikat juruperunding di Putrajaya. Walaupun A
telah bekerja 3 bulan lebih awal, seorang rakan sekuliah kitaorang (si C) yang
masuk kerja di tempat A mendapat gaji yang lebih tinggi (beza dalam RM 350)
walaupun mereka berdua mempunya kelulusan, jantina, etc yang sama. Si C adalah
seorang Cina. Adakah perkara ini masih berlangsung sehingga sekarang?
4. Kerajaan British memang reservedkan posts
di dalam Kerajaan Negeri dan Persekutuan kepada orang Melayu.
#Gamaknya kalau Kerajaan British tidak
memperuntukkan jawatan sebegini kepada orang Melayu, kebanyakan orang Melayu
kerja apa je la ye akhirnya?
5. Sektor perkhidmatan beruniform seperti
polis dan tentera majority adalah orang Melayu.
#Rasanya sampai sekarang pun majority masih
orang Melayu. Kalau ada orang non-Bumi pun mostly diaorang berpangkat tinggi.
Contohnya Pengarah Jabatan Siasatan Jenayah (Siasatan/Perundangan) Bukit Aman sekarang
iaitu Datuk Amar Singh Ishar Singh (bekas Ketua Polis Kuala Lumpur). Den rasa
dia nih macam sajak ke kalau jadi Ketua Polis Negara kan hehehehehehe.
6. Menurut buku ini di muka surat 58, orang
Melayu terpaksa meminjam daripada ceti India, ceti Cina dan pembesar atau orang
kaya Melayu yang mengenakan bunga
(interest) sehingga 300% yang mana kebanyakannya tak berkemampuan nak bayar
balik pinjaman yang akhirnya menyebabkan tanah, kebun, sawah, etc tergadai.
Pada 1909 – 1910, sebanyak 7567 ekar tanah orang Melayu telah berpindah tangan
kepada non-Malay.
Ayat “the Chinese capitalists who had money
also had no incentives to loan” tak pasti kenapa buat hati den sebak. Mungkin
sebab den terbayang dah la dalam keadaan terdesak yang memaksa orang Melayu
meminjam duit. Pinjam daripada orang Cina dah tentu la kena bunga tinggi.
Pinjam daripada bangsa yang sama pun dikenakan bunga yang tinggi juga. Sure
rasa macam hopeless gila. Tak tau kenapa masa tersebak ni, tiba-tiba teringat
lagu Warisan (anak kecil main api). Biasa la dah tua-tua macam nih, cepat
sangat tersentuh hati.
7. Ada penjelasan agak terperinci di dalam
buku ini berkaitan land ownership (pemilikan tanah) tapi den tidak jumpa cari
pula dalam nota yang telah den catatkan ni. Tulisan dah macam cacing kerawit,
halus pula tuh memang langsung la tak terjumpa cari huhuhuhuhuhu.
#Yang den nak cerita adalah even sampai
sekarang, ramai ibu bapa kita orang Melayu yang menjual tanah yang ada untuk
mendapatkan wang tunai termasuklah menjual tanah kepada non-bumi kerana
non-bumi biasanya ada capital nak membeli tanah dengan segera. Mungkin mereka
terpaksa menjual tanah sebab anak-anak tidak dapat memberikan duit kepada
mereka untuk menampung hidup seharian (in certain cases, ada ibu bapa masih
terpaksa menanggung anak yang telah berkahwin dan beranak pinak). Disebabkan
nak survive untuk hidup hari demi hari menyebabkan mereka tidak dapat berfikir
nak mewariskan tanah tersebut kepada anak-anak mereka.
So isu land ownership ini merupakan isu yang
berpanjangan dan berterusan sehinggalah hari ini.
8. Buku ini menyentuh sepintas lalu tentang
revolusi yang digerakkan oleh orang Melayu terhadap pemerintahan British yang
menyebabkan orang Melayu tidak dapat bersaing dengan kaun lain pada mukasurat
60. Antaranya adalah Penghulu Dol Said (Melaka) dan Dato Maharaja Lela (Perak)
pada 1875, Dato Bahaman (Pahang) pada 1891, Tok Janggut (Kelantan) pada 1915
dan Haji Abdul Rahman (Terengganu) pada 1928.
#Entah bila la ye den nak ada rasa rajin
untuk membaca tentang semua pejuang yang dinyatakan di atas. Hmmmmm.
9. Ada juga diceritakan tentang Malayan
Union, penangkapan Dato Onn Jaafar (pengasas UMNO) oleh orang Cina selepas
Jepun menyerah kalah, peristiwa 13 Mei 1969, etc.
10. Mukasurat 73. Walaupun selepas merdeka,
ekonomi Bumiputera terutamanya Melayu masih tidak dapat dipertingkatkan kerana focus
pemimpin adalah untuk control political domain berbanding economic sphere.
#Kenapa den rasanya eventhough kita telah
hampir 61 tahun merdeka, isu ini masih berlaku sehingga ke hari ini? Hmmmmm….
Den ada 4 helai catatan lagi berkaitan buku
ini. Den harap den dapat ringkaskan semuanya dalam bahagian 3 nanti.
My notes on this book |
0 Comments